Dzień Pracownika Socjalnego obchodzony 21 listopada jest świętem wszystkich pracowników służb społecznych, a w szczególności pracowników socjalnych. O jego randze świadczy fakt, iż kilka lat temu sformalizowano to święto wprowadzając do ustawy o pomocy społecznej zapis, iż „dzień 21 listopada ustanawia się Dniem Pracownika Socjalnego” (art.121, ust. 4). Ustanowiono go na pamiątkę pierwszego spotkania ministra pracy i polityki społecznej, Jacka Kuronia z szeroką reprezentacją pracowników pomocy społecznej, którzy 21 listopada 1989 roku zjechali się z całego kraju do kaszubskiej wsi Charzykowy.
Ustawowy Dzień Pracownika Socjalnego jest formą wyróżnienia pracowników służb społecznych, dostrzeżenia ich roli i znaczenia ich służby dla społeczeństwa oraz pewnym sposobem promowania zawodu pracownika socjalnego. Niesienie pomocy wymaga odpowiedniej wiedzy i szczególnych umiejętności. Dysponują nimi pracownicy socjalni, zazwyczaj na co dzień niewidoczni, znani tylko tym, którym pomagają i wynagradzani wdzięcznością ludzi. Częściej o nich słyszymy wtedy, gdy im się coś nie uda, niż gdy swoją codzienną, mało efektowną i trudną pracą przyczyniają się do zmniejszenia poczucia bezradności i łatwiejszego pokonania przeciwności losu.
Nie jest łatwo być pracownikiem socjalnym, gdy oczekiwania przerastają często możliwości. To właśnie pracownicy socjalni znajdują się na pierwszej linii frontu w walce z biedą i wykluczeniem. To pracownicy socjalni na co dzień spotykają się z najtrudniejszymi sytuacjami i krzywdami ludzkimi, z goryczą i bezradnością. Praca tych ludzi wymaga dużego zaangażowania, trudu oraz wkładu serca, choć nie zawsze mogą oni liczyć na to, że ich praca zostanie doceniona przez innych.
Pracownikom socjalnym w dniu ich święta, które zbiega się ze Światowym Dniem Życzliwości, pragnę podziękować za ich ciężką pracę i życzyć przede wszystkim życzliwości od innych i dla innych oraz wszystkiego dobrego.
M. Bosowska
Kier GOPS