„Jest jedna miłość, która nie liczy na wzajemność, nie szczędzi ofiar, płacze a przebacza, odepchnięta wraca – to miłość macierzyńska.” – Józef Ignacy Kraszewski. Maj obfituje w różne święta i rocznice, lokalne, państwowe i międzynarodowe – wśród nich jest jedno, w którym najważniejsze są bezinteresowna miłość, oddanie i wdzięczność. Nie wiadomo dokładnie, od kiedy dzień 26 maja w Polsce jest świętowany jako Dzień Matki.
„Maminka” po czesku, „Mamma” po łotewsku, „Madre” po hiszpańsku, ‘Mathair” po irlandzku, „Mea” po portugalsku, „Mama” po polsku – nieważne w jakim języku wypowiadamy to słowo, ale jest ono najpiękniejsze dla każdego człowieka. Matka, mama, mamusia, mateńka to określenie najważniejszej osoby w naszym życiu, bez której nie byłoby nas na świecie, ale co kryje się pod słowem „mama”? Językoznawca powie, że to słowo złożone z czterech liter, czterech głosek i dwóch sylab otwartych. Według Wikipedii „mama to po prostu kobieta, która jest rodzicem, urodziła i zazwyczaj jednocześnie wychowuje własne dziecko”. Brzmi banalnie, ale określenie kim jest matka wcale nie jest takie proste.
Obraz matki zmienia się na przestrzeni wieków, co do tego nie ma wątpliwości. Są matki samotne, tzw. matki Polki, matki poświęcające się dla dobra rodziny, matki robiące karierę zawodową, itd. Niemniej jednak nie zmienia się sens pojmowania macierzyństwa, matka jako rodzicielka i ta, która dba o „emocjonalne zaplecze” rodziny.
W literaturze pedagogicznej rolę matki sprowadza się do pięciu głównych modeli: matki gospodyni domowej, matki opiekunki, matki wychowawczyni, matki integratorki życia rodzinnego, matki zaspakajające potrzeby domowników. Każda z tych ról wymaga od kobiety nieco innych umiejętności i cech osobowości, każda stawia też inne wymagania i zadania do realizacji. Niestety, tradycyjne wartości związane z „misją macierzyństwa”, takie jak ofiarność czy bezinteresowność, przestają cieszyć się popularnością ze względu na przemiany w życiu społecznym, w tym także rodzinnym.
Kobiety często postrzegają macierzyństwo jako jedno z najtrudniejszych, ale i najbardziej satysfakcjonujących zadań, z jakimi przyszło im się zmierzyć w życiu. W swoich wypowiedziach matki często podkreślają, jak ciężką pracą jest zwykła codzienność, a macierzyństwo – zawodem na całe życie. Jednak żadna z nich nie wątpi, że warto tę rolę pełnić.
Jak to jest być mamą? – na to pytanie odpowiedziała nam jedna z mam mieszkających w Gminie Zamość – „Bycie mamą to martwienie się, że można zrobić coś inaczej, nawet jeśli wiesz, że zrobiłaś wszystko, co w twojej mocy. To ciągły strach, czy wszystko jest OK, to smutek, że nie stać cię na wypasioną zabawkę, pomimo tego, że wiesz, że ono wcale jej nie potrzebuje. Bycie mamą to przeżywanie sukcesów i porażek swoich dzieci, bardziej niż one się nimi przejmują. To próbowanie zapewnienia najlepszej przyszłości, pomimo świadomości, że to od nich samych ta przyszłość zależy.
To wyrzuty, że się dzisiaj zdenerwowałam, że nie zdążyłam na czas z obiadem. Bycie mamą to wiele wyrzeczeń, nieprzespanych nocy, wiele łez i uśmiechów. Być matką wcale nie jest tak proste, jak się wydaje, człowiek ma takie momenty, że nie daje rady…. Dziecko potrafi jednak spowodować, że nagle mamy ogromny przypływ energii – to jego uśmiech tak działa”.
Od pierwszych chwil życia mama stanowi jedną z najważniejszych dla nas osób. To ona buduje w nas poczucie własnej wartości i dba o nasze bezpieczeństwo, i to dzięki niej nabywamy potrzebne w życiu umiejętności i kształtujemy własny charakter. Od jej miłości, zaangażowania i wsparcia zależą również nasze sukcesy w dorosłym życiu. Bez względu na wiek zabiegamy o jej uwagę i aprobatę, licząc się z jej zdaniem jak z żadnym innym. To matka spaja rodzinę i dba o wzajemne relacje. Nie dziwi więc fakt, że obchodzimy globalne święto, podczas którego chcemy naszym mamom okazać wdzięczność.
Tradycja świętowania Dnia Matki wywodzi się ze starożytnej kultury Greków i Rzymian. Dzień Matki obchodzony jest w niemal każdym zakątku świata. W wielu przypadkach to święto ruchome, a związane z tym tradycje nawiązują do płodności i religii. Zdecydowana większość narodów świata ten wspaniały czas celebruje w drugą niedzielę maja.
Obchody Dnia Matki wyglądają różnie. Amerykanie są hojni, Włosi bardzo rodzinni, a mieszkańcy Egiptu i Jordanii otaczają matki niemal kultowym szacunkiem, ale wszystkie te kraje łączy jedno: uniwersalna miłość do Matki i potrzeba celebracji jej osoby. Świętowanie Dnia Matki to okazja do spędzenia razem czasu, niezależnie od szerokości geograficznej.
Wg Wikipedii w Polsce po raz pierwszy Dzień Matki świętowano w Krakowie w 1914 roku, ale dziennikarze Newsweek Polska twierdzą, że było to dopiero 9 lat później, choć zgadzają się co do Krakowa, jako pierwszego polskiego miasta, w którym obchodzono to święto. Na pewno w pierwszej połowie lat 20. XX wieku Polacy przyswoili sobie stały dzień, 26 maja, jako Dzień Matki – i od tej pory tylko w Polsce to wyjątkowe święto przypada zawsze 26 maja. A wracając do roku 1914, warto dodać, że za oceanem wtedy właśnie Kongres Stanów Zjednoczonych uznał drugą niedzielę maja za Dzień Matki i zarazem święto narodowe.
Doceniamy nasze mamy za trud włożony w opiekę nad nami, wsparcie w trudnych chwilach, ich troskę, pomoc i bezwarunkową miłość. Dzień Matki to bez wątpienia piękna tradycja, która zasługuje na kultywowanie. Warto zrobić wszystko, aby w tym dniu każda mama czuła się naprawdę wyjątkowo. Liczy się przede wszystkim pamięć. Powinniśmy jednak codziennie pamiętać o naszych rodzicielkach, okazując wdzięczność za ogrom poniesionego trudu w nasze wychowanie.
Wszystkim mamom z okazji ich święta składamy wyrazy wdzięczności za opiekę, troskę, cierpliwość, a nade wszystko bezwarunkową miłość. Abyście zawsze były doceniane, a miłość, którą obdarzacie najbliższych, wracała do Was ze zdwojoną mocą.
UGZ: MP, M-JS
